insanlar birbirlerinin hayatında ağaç ve meyveleri gibi var olurlar. ağaçlar 4 mevsimde vardır. ait oldukları toprağa kök salarlar. yüzlerce yıl o toprakta dışarıdan bir felakat maruz kalmadıkça ya da kesilmekdikçe kendi rızalarıyla köklerini koparıp ayrılmazlar topraklarından. kışın soğunda, baharın ferahlığında yazın ateşinde. fakat meyveler sadece belirli mevsimlerde gelirler. biraz kalıp sonra dökülürler diğer insanlar onları koparıp alırlar onların ellerinde miğdelerinde yok olup giderler. her bahar yeni meyveler filizlenir ağaçlarda hoş görünürler ama asla kalıcı değildirler. ağaçlar kışın yapraksız çiçeksiz meyvesiz bile olsalar hep topraklarına sadık kalırlar. düşünmekteyim şimdi hayatımdaki insanlar benim toprağımdaki ağaçlar mı yoksa göz alıcı tatlı hızlı tüketilen her sene yenilenen meyveler mi?