şimdi aksiyon zamanı

evet artık konuş konuş bir yere kadar. kafamda herşeyi az da olsa netleştirdikten sonra aksiyona geçmeye karar verebildim sonunda. bu beni rahatlatıyor ve kaos sürecinden de çıkmış oluyorum böylelikle.düşünceler, sözler yerini davranışlara bırakıyor artık. öncelikle kendim bile düşündükçe heyecanlandığım en büyük aksiyona az kaldı. ne olduğunu yazmak istemiyorum. son ana kadar dillendirmek bile istemiyorum. çünkü sanki birşey olacak nazar değecek gibi geliyor. buda beni endişelendiriyor. büyük aksiyon yaklaşırken büyük heyecanda var içimde. bununla ilgili detayları zamanı gelince paylaşacağım.
bu gece bakyorum aynama Petek'in aynasına bana ne gösteriyor diye. uzun zamandır kendime dönüp bakmadığımı fark ediyorum. kafamda yapılacak o kadar iş varken zihinsel ve fiziksel yorgunluğunu yarattığı boşvermişlik durumundayken kendimr odaklanmak zor oluyor benim için. biraz rahatladıktan ve karar verebilmenin paha biçilmez mutluluğundan sonra kendime dönüp bakabiliyorum. biraz mutluluk, biraz heyecan biraz da endişe görüyüyorum. ama uzun zmandır ilk defa böyle mutlu olduğumu hissedebilmem ve kendime sesli olarak söylebilmem benim için çok önemli. aynamda gördüğüm 2. şey biraz toparlanması gerek de bir kız. çok dağıtmışım bu aralar biraz daha kişisel bakım hem ruhen hem bedenen. işte bu düşüncelerle birlikte aksiyona koyuldum. bu sefer kararlıyım ihmal etmeme konusunda. bana iyi gelecek şeylerin planını çıkardım.
1. kesinlikle masaj
2. evde cilt bakımı
3. alışveriş yapmak
bunlar bedenim için yapacaklarım. bir de dünyadaki materyal şeylerin çoğu zaman sağlayamadığı içsel huzur var tabi. bunun için de karmakarışık da olsa anlamsızda olsa yazmak istiyorum. yaza yaza netleşecek herşey benim için. aynamdan gördüğüm yansımaları takip ederek bulacağım doğru yolu. bir kahve alıp elime bir de dergi düşünüp ilham gelmesini bekleyeceğim hayallarimi gerçekleştirmek için. en büyük içsel huzuru hedeflediğim ve yapmak istediğim şeyleri yaparken bulduğumu fark ettim. bunun üzerine gitmeyi düşünüyorum.
bugün aynamdan neler gördüm özetlemek gerekirse; kaos fırtınasından çıkmış netleşmiş( az da olsa bir genç kız :)) belirsizlik gibi büyük bir düşmanı alt ettiğim için mutluyum. artık yeni hedefler yeni kararlar ve yeni projeler tasarlamak istediğimi görüyorum. heyecanlıyım. umutluyum. aynayı biraz daha cilalayıp parlatıp düşünmeye ve yazmaya devam....

Petek'in Aynası

eğer bloğum benim aynamsa,
ne kadar geçersem karşısına o kadar yansıtır beni insanlara
çok sık geçmiyorum aslında
dolayısıyla kendimin sadece bir kısmımı ya da gösterdiğim kadarı yansıtmış oluyorum
zamanla daha çok durmak istiyorum bu aynanın karşınıda
daha çok bütünleşmek daha iyi ifade etmek tüm aktarmak istediklerimi paylaşabildiğim bir yer olsun istiyorum
yapmak istediğim bir sürü şey varken yapmaktan kaçındığım şeyleri anlatabildiğim
ertelemekten vaz geçip uygulamaya koyabildğim bir aracı olsun bu blog bana
bu bloğa ya da aynama baktıkça kendimi daha iyi görmek daha iyi analiz etmek kimi zaman yüceltmek kimi zamanda eksiklerimi fark edip telafi etmek istiyorum.
artık zamanı geliyor yaklaşıyor... imkansız olduğunu düşündüğüm hayallarim için bir adım attım.. artık aynayı çantaya koyup yola çıkma zamanı...

kaos...

son günlerde başkalarının değil de kendi psikolojik durumumu değerlendirdiğimde fark ettiğim şey gerçekten tanımlanamaz halde olduğuydu. neler hissettiğimi anlamakta ve ifade etmekte büyük zorluklar yaşadığımı fark edince düşünmeye başladım. kendimle ilgili bir problememim vardı ama zihnimde herşey o kadar karışıktı ki bunları anlamlandırmanın uzun süreceğini ve yorucu olacağını tahmin etmiştim. nitekim, nbir kaç gündür bu karışlıklığıo zihnimde tanımlama çabası içerisindeyim. fakat çabalarım bana geri dönüş yapmadı henüz. şu anki zihinsel ve psikolojik durumumu kaos olarak nitelendirmenin en uygun kelime olacağını düşündüm. peki beni bu kadar karıştıran şeyler neler; öncelikle geleceğimle ilgili yaşadığım belirsizlik ve en kötüsü kararsızlık. şu an hayatımda tam bir geçiş sürecini yaşamaktayım. mezuniyet yaşam stilindeki değişiklikler ve niceleri. fakat bunların yerini dolduracak yeni başlangıçları yapamamak beni belirsizliğe sürüklüyor. birkaç gündür kafamdaki karışıklığın sebeplerini düşündğümde fark ettiğim şey beni asıl ölüdren şeyin kararsızlık olduğunu fark ettim ki hayatım boyunca birçok konuda yaşadığım çatışmaların bu yüzden kaynaklandığınıda buldum aynı zamanda. karasızlık bir savaşın ortasında ateş hattında kalmak gibi. hangi cepheye sığınacağını bilememe durumu. kurşunlardan kaçarken kendi yönünü şaşırmış bir askerin ordusunun hangi tarafta savaştığını bilemediği bir anda hangi tarafa koşacağına karar veremyip ortada durması ve kurşunların hedefi haline gelmesi gibi. önünde 2 seçenek var ya kendi cephesini bulacak ve ölümden kurtulacak ya da yankışlıkla düşmana sığınıp ya esir olup işgencelerle karşı karşıya kalacak veya ölecek. fakat askerin o an düşünemediği ya da kaygı seviyesinin oldukça fazla olmasıyla birilikte gözden kaçırdığı şey oratada kaldığı müddetçe etraftan gelen kurşunlarla yara alacağı ve aynı ölüçüde ölüm tehlikesiyle karşı karşıya olduğu. karasızlıkta böyle işte benim için. yanlış kararı vermekten korktuğum için çekimser durup hiçbirşey yapmayıp hayatımı tehlikeye atıyorum ve fırsatları elimdem kaçırıyorum. tabi bunu o anki belirsizlik içinde anlamak mümkün olmuyor benim için. kendimi korumaya çalışırken dahada çok zarar verip ateş atıyorum. sırf kendimi korumak için bana ait olan fakat sevmediğim içselleştirip benimsemediğim bir cdephede savaşmak istemiyorum. ya da bir anlık panikle ya da heyecanla düşmanın ellerinde esit süşüp kahrolası bir hayat yaşamak da istemiyorum. bu noktada ne yapmalıyım? herşeyi bir kenara bırakıp kendime uğruna ölmeyi göze aldığım savaşak yeni bir cephe mi bulmalıyım yoksa beni rahat tutuan koruyup kollayan fakat ideallerimle hiç örtüşmeyen cephememi sığınayım? işte bunu düşünüyorum günlerdir. bu süreç içinde gidenler gidiyor kalanlar da zar zor kalıyor elimde. oda şimdilik. bu kaos fırtınasının içinden bir an önce çıkmalıyım. yoksa düşman beni ele geçirip öldürmek için elinden geleni yapacak. nereden başlamak lazım ne yapmak lazım bunu bilemiyorum.. fakat farkına varmak çözüm için önemli bir adım. umarım en kısa zamanda etkilerini görmeye başlarım.. rahatlamaya ihtiyacım var.. kaygısız huzur dolu yeni bir hayata...

DAY AND NİGHT_night version

this night is very special for me and my girl freinds. we had lots of fun together. after I looked these pictures I thought that make up, hair and clothes are changing a person's individuality compeletly. you become a new person. it is very exciting especially preparation process for night spends very enyojable and at the end of the night ı would be reliefed.

insanlar birbirlerinin hayatında ağaç ve meyveleri gibi var olurlar. ağaçlar 4 mevsimde vardır. ait oldukları toprağa kök salarlar. yüzlerce yıl o toprakta dışarıdan bir felakat maruz kalmadıkça ya da kesilmekdikçe kendi rızalarıyla köklerini koparıp ayrılmazlar topraklarından. kışın soğunda, baharın ferahlığında yazın ateşinde. fakat meyveler sadece belirli mevsimlerde gelirler. biraz kalıp sonra dökülürler diğer insanlar onları koparıp alırlar onların ellerinde miğdelerinde yok olup giderler. her bahar yeni meyveler filizlenir ağaçlarda hoş görünürler ama asla kalıcı değildirler. ağaçlar kışın yapraksız çiçeksiz meyvesiz bile olsalar hep topraklarına sadık kalırlar. düşünmekteyim şimdi hayatımdaki insanlar benim toprağımdaki ağaçlar mı yoksa göz alıcı tatlı hızlı tüketilen her sene yenilenen meyveler mi?

rihanna'nın etkileri...

konser benim için gerçekten büyük bir eğlenceydi. daha sonraki günlerdede etkisini üzerimde taşıdım. bir çok farklı duyguyu bir arada yaşayıp heosini orada aktarmam boşalmam ve rahatlamammamıdır bilemem ama son günlerde dinledğim rihanna şarkılarıyla dahada eğlence doluyorum. bu aralar ruh halim sanırım biraz eğlenceli ve vucudumu kıpır kıpır yapan şarkılara ihtiyaç duyuyor. ben ruh halime göre şarkı seçerim. belirli kalıplaşmış bir tarzım yoktur. hatta hep düşünürüm bana sorsalar en sevdiğim müzik türü veya şarkıcı ne cevap veremem kendi kendime bile zorlanırım. bu sadece müzikle ilgilide değil aslında her konuda. en sevdiğin müzük, en sevdiğin filmleri ne tarz giyinirsin, en sevdiğin yemek, hiçbirinin net bir cevabı yok bende. içimdeki petekler o an neye ihtiyaç duyuyorsa neye ilgilerini ve dikkatlerini yönelttilerse onlara o an ne iyi gelecekse bende onu seviyorum :) yanlız kalmak istediğim bir günde filtre kahvemi ve lap topumu alıp bir edith piaf şarkısı dinleyerek geceyi geçirebilirim. arkadaşlarımla gece eğlenirken ya asmalıda 80leri 90ları dinlediğim bir disko tarzı klüpte ya da deliler gibi dans edeceğim rnb night ta olmayı tercih ederim. kişiliğimle ilgili çatışma yaşıyorsam girl interrupted tarzı bir film bana iyi gelir. hayallarimde kaybolmak ve içsel çatışmalarımı bastırmak istediğimde slyvia plath, clocks, factory girl, la mome, queem elizabeth ya da evita filmleri beni kendimden geçirir. efkarlı bir günde chopin dinlerken ertesi gün rihannada dans ediyor olabilirim. benim hayatımda kafam gibi karışık. böyle belirsiz yaşamak zor. belirli zevkleri, hedefleri, idealleri, tarzı, istekleri, hayatı olan bir insan olmak isterdim. karışıklığım, kaosun hakim olduğu içsel dünyam fizksel olarak pratik yaşantımıda alt üst edebiliyor zaman zaman. farklı kıldığıda oluyor ama bazne öyle bir yoruluyorumki işte o zaman istediğim sadece sıradan olmak.. belkide böylede oldukça sıradanım bu da son zamanlarda en çok sorguladığım konu. sanırım tek istediğim kafamın düşüncelerim sıradan, sadece ve basit olması...

If RİHANNA rocks ISTANBUL !! a dream becomes real...

ıt was great fun for me to been in her concert. ıt would be the first time that ı see a super star such closely who I admire so much. when she come to the stage ı cried because ın that time ı was having very complicated feelings. scare of can'T see her face becaouse of the crowd, excitement happiness and also anxiety. after she sang a song ı relived. her voice, energy and shows was great. ıt was very enjoyable concert. hope to see her in US. again.. more nearby hopefully..