bitişler, başlangıçlar...

şu anda 5 senelik üniversite hayatımın sonuna geldim. bu son o kadar eğlenceli ve güzel geçiyorki acımı katlayacak ilerleyen günlerde haberim yok.:) festivaller, konserler, fotoğraf çekimleri birlikte yenen güzel yemekler, içilen içkiler hepsini sindire sindire yaşamk istiyorum. çünkü şu an içinde bulunduğun günlerin tadına ne kadar varıyor bu günleri ne kadar çok içselleştirip hissedebiliyorsam geleceğim de bir o kadar belirsiz. şu anı gökkuşağı gibi rengarenk olarak isimlendirirsem gelecek toz bulutu gibi grilerle kaplı. belki beyazlara çıkcak sonu. bembeyaz yeni bir sayfa. belki de kapkara olacak. bunu uyazarken benim bile içim karardı. tamam bu kadar da umutsuz değil tabiki durum. ama şu an o kadar iyi vakit geçiriyorumki yeni başlangıçlar beni kaygılandırıyor. belkide artacak sorumluluklardan korkuyorum. göründüğü gibi karmaşık duygular içersindeyim. ama son günlerde her zaman söylediğim ama asla içselleştiremediğim birşeyi yapmayı başardım. hayatı akışına bırak. anı yaşa :) evet evet kesinlikle tam bir kilişe ama belkide hayatta insanın yapabileceği en zor şey kendini bırakmak olduğu gibi süprizleri bekleyek yaşamak. ben bunu 22 senelik yaşantımın şu son zamanlarında yapmayı başardım ve gerçekten çok rahatlatıcı olduğunu söyleyebilirim.Virginia Woolf'ün bana ilham veren sözlerinden biri geliyor aklıma şu an;
If you do not tell the truth about yourself you cannot tell it about other people.
ben artık kendi gerçekliklerimle yüzleşmeye başladım. kafamdaki doğru bildiklerimide uygulamaya. bu benim için önemli bir aşama oldu. yaşadıkçada paylaşmaya anlatmaya başladım. birşeyi deneyimlemeden, içselleştirmeden, hissetmeden insanlara söylemek dahada samimiyetsizi akıl vermek çok can sıkıcı ve yapay bence. ben artık önce hissediyorum, sonra düşünüyorum bana ne iyi gelir diye? sonra uyguluyorum ve en sonunda paylaşıyorum. sonra bir daha soruyorum kendime ben şu an bu durumdan ne hissettim? buna göre devam ediyorum hayatımı, günlerimi ve anlarımı yaşamaya. sizede tavsiye ederim. kendinize sorun bana ne iyi gelir?, bu bana ne hissettirdi? böylelikle çıkış yolunu bulmak dahada kolay oluyor hatta daha sağlıklı. yeni başlangıçlara kendime,isteklerime ve hislerimi değer vererek başlıyorum. gerisi hayata kalmış ya da kadere her neyse. bana kalan gelenleri olduğu gibi yaşamak....