dua etmeyi bıraktım ben
Umut etmeyide beraberinde
sevmekten vazgeçtim ben
sevilmektende
beklemekten yoruldum ben
sonu gelmeyen nöbetlerden
uykusuzluk ve huzursuzluk hissetmekten
sonsuzlukta kaybolan bir beden bu
bir ruhki ızdırhaptan geberen
bir duguki kanı emip bitiren
çıkamıyorum bu amansız döngüden
kederimi yüceltemiyorum
savunamıyorum kendimi en güçlü mekanizmalarda...
kayboldum artık
bittim ben, tükendim.
acıyor yüreğim...
gözlerimden akan yaşlar o kadar şeffaf ki
ben o kadar saydamım ki
bir tek sen fark edemedin
yedin bitirdin beni...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder